LITERATURA ŚWIATOWA O AKTYWACJI MAGNETYCZNEJ WODY

Magnetyczna obróbka wody, cieczy technologicznych i ścieków jest coraz częściej stosowaną technologią. Nowe badania naukowe prowadzone w wielu krajach świata, w tym również w Polsce, przyczyniły się do udoskonalenia teorii wyjaśniającej działanie aktywatorów magnetycznych ( magnetyzerów ) oraz do zbudowania aktywatorów nowej generacji typu MULTIMAG.

Jak wynika z literatury naukowej, istniejąca zawsze w wodach naturalnych krzemionka, pod wpływem odpowiedniego pola magnetycznego, tworzy liniowe i rozgałęzione polimery, czyli związki wielkocząsteczkowe powstałe z pojedynczych cząstek związku.  Wraz ze wzrostem długości łańcucha i masy cząsteczkowej polimerów, maleje ich rozpuszczalność. Polimery krzemowe nie tworzą zatem roztworów rzeczywistych, lecz występują w postaci koloidowej, stanowiąc bardzo dobre sorbenty jonów wapnia i magnezu, przez co hamowany jest w dużym stopniu, proces tworzenia kamienia wodnego i kotłowego. Odpowiednio dobrane pole magnetyczne magnetyzerów wpływa na zmianę takich własności fizycznych cieczy, jak; przewodnictwo elektryczne, napięcie powierzchniowe i ciężar właściwy. Oddziaływanie takiego pola, ma największe znaczenie praktyczne, przy zmianie przebiegu krystalizacji rozpuszczonych w wodzie soli wapnia i magnezu. Wytrącający się osad pozbawiony jest własności aglomeracji i cementowania. Krystalizacja ma miejsce wtedy wewnątrz cieczy, a nie na ściankach przewodów instalacyjnych czy urządzeń grzewczych. Uzdatnianie magnetyczne stosowane jest również do usuwania istniejących osadów zamiast stosowania metod płukania hydraulicznego lub chemicznego.

Badania naukowe, prowadzone przez wiele lat w Instytucie Inżynierii Środowiska Politechniki Częstochowskiej – kierowane przez dr inż. Andrzeja Szczypiorowskiego, wykazały wpływ aktywacji magnetycznej na :

Zmianę potencjału elektrokinetycznego cieczy

Wywołanie procesu koagulacji w wodzie lub ściekach możliwe jest w wyniku oddziaływania pola magnetycznego przy zmniejszonej dawce elektrolitów lub koloidów.

---

Utlenianie żelaza Fe ^{2 +} do Fe ^{3 +}

Badania nad wpływem magnetycznej preparacji wody przepływającej przez rurociąg, na efekt jego oczyszczania, wykazały podwyższoną zawartość żelaza dwuwartościowego Fe 2 + po każdorazowym jej przejściu przez odcinek rurociągu z zainstalowanymi magnetyzerami. Okazuje się, że aktywne działanie wody magnetyzowanej rozpuszcza sukcesywnie powstały nalot do postaci żelaza Fe 2 + Żelazo dwuwartościowe Fe 2 + występuje w wodzie w postaci rozpuszczonej jako Fe (HCO 3)2. Na skutek podwyższonej koncentracji tlenu w wodzie magnetyzowanej, żelazo w postaci dwuwartościowej Fe 2 +, zostaje utlenione do postaci trójwartościowej Fe 3 +. Efektem tej reakcji jest szybkie wytrącanie się osadu Fe (OH)3 dzięki czemu, związki żelaza Fe 2 + w wodzie preparowanej magnetycznie nie wpływają na wzrost twardości ogólnej. Zahamowanie rozwoju bakterii żelazistych w wyniku działania na nie pola magnetycznego powoduje zanik tworzenia się nalotów wodorotlenków żelaza na wewnętrznych ściankach przewodów. Wynikiem tego procesu jest oczyszczanie się rurociągu z osadu powodującego zmniejszenie jego średnicy. Powstały osad Fe (OH)3 łatwy jest do usunięcia drogą filtracji lub sedymentacji.

---

Zmianę koncentracji gazów zawartych w cieczach

Tendencję zwiększania swej koncentracji w wodzie lub ściekach preparowanych magnetycznie, przejawia tlen O2 , natomiast gazy o większej masie atomowej, takie jak CO2 - dwutlenek węgla i ozon - O3, jak również chlor – Cl2 przejawiają tendencję odwrotną. Zmniejszenie koncentracji w wodzie dwutlenku węgla CO2, przy równoczesnym odczynie pH tej wody zbliżonym do 7,0 powoduje zmniejszenie jej korozyjności względem metali i betonów.

 

---

Znaczne zwiększenie wytrzymałości betonu.

Podczas uwadniania krzemianu wapnia 3CaO · SiO2 i 2CaO · SiO2 ( który jest głównym składnikiem cementu ) wodą poddaną preparacji magnetycznej, następuje przyspieszenie czasu jego krystalizacji przy jednoczesnym zwiększeniu siły wiązań międzykrystalicznych. Efektem tego procesu oraz procesu „ wypychania ” gazów cięższych od tlenu O2 z wody preparowanej magnetycznie, użytej do wykonania zapraw cementowych , jest znaczne podwyższenie ich wytrzymałości na ściskanie i zginanie. W wyniku „wypychania ” gazów ze struktury wody magnetyzowanej, podczas procesu mieszania składników zaprawy cementowej, jak również podczas jej zagęszczania, uzyskuje się jednorodną strukturę bez dodatkowych pęcherzyków gazowych, co wydatnie wpływa na wzrost wytrzymałości wyrobów betonowych.

 

---

Uwaga : Jakiekolwiek publiczne korzystanie z tych materiałów, tekstów, zdjęć i rysunków, w całości, jak i w postaci fragmentów, a w szczególności zwielokrotnienie jej jakąkolwiek techniką lub wykorzystywanie w Internecie, wymaga wcześniejszej, pisemnej zgody B.K.M. TRUST International w Poznaniu.

---

B.K.M. TRUST International Poznań, tel. 61 8790073 lub 602 774450
e-mail: biuro@multimag.pl   www.multimag.pl